LEESTIJD: 8 MIN
In Genua, ooit een machtige maritieme republiek, vertelt elk kronkelsteegje een eigen verhaal. Zo vindt u er zomaar de oudste snoepwinkel van Italië naast indrukwekkende renaissancepaleizen en terrassen aan zee.
Het geluid van kletterende, porseleinen espressokopjes op de bar, antieke glazen kroonluchters aan het plafond, een zwart-wit geblokte marmeren vloer en druk gebarende zakenmannen in elegante pakken: Pasticceria Mangini is zo’n typische, Italiaanse bar waar de tijd lijkt stil te staan. Al sinds 1876 wordt hier niet alleen koffiegezet, maar worden ook de lekkerste taarten gebakken. “Wat ik zo leuk vind aan Genua is zijn diversiteit. Je kunt hier de lagen van de geschiedenis zien”, zegt inwoonster Enrica Monzani terwijl we een cappuccino drinken aan de bar. Ze schrijft kookboeken en geeft (food)tours en kookworkshops in Genua. Als geschiedenisliefhebber kent ze de straten van de Ligurische havenstad – een van de grootste havens van Italië – als haar broekzak. Deze plek representeert een van de meer recente lagen met ‘slechts’ anderhalve eeuw geschiedenis, maar in Genua kunnen bezoekers zich veel verder terug in de tijd wanen. “Van de vroege middeleeuwen, toen de Republiek Genua werd gesticht, tot de renaissance en barok, toen de Palazzi dei Rolli werden gebouwd – alles is hier bewaard gebleven”, aldus Enrica.
Wanneer we onze koffie op hebben en beginnen aan onze wandeling aan de elegante Via Garibaldi, zijn precies die beroemde Palazzi dei Rolli ongeveer het eerste wat we zien. De indrukwekkende zestiende-eeuwse paleizen flankeren de brede promenade aan weerskanten. “In de zestiende en zeventiende eeuw, toen Genua een machtige maritieme republiek was, werden hier de belangrijkste gasten ontvangen”, vertelt Enrica. De republiek bestond maar liefst acht eeuwen lang, van de elfde tot de achttiende eeuw, en kende veel historische hoogtepunten. Zo werd de eerste staatsbank ter wereld, Casa San Giorgio, hier in 1407 opgericht. We stappen binnen in Palazzo Rosso, tegenwoordig een museum. Het is niet moeilijk voor te stellen hoe de gasten perplex hebben gestaan van alle pracht en praal die ze zagen: schilderijen van Caravaggio en Rubens sieren de muren, de plafonds zijn voorzien van duizelingwekkende fresco’s en de vloeren bestaan uit ingelegd marmer in allerlei kleuren.
In Genua zijn de lagen van de geschiedenis in de stad te zien
Shoppen in een palazzo
Maar in Genua hoeven bezoekers eigenlijk niet naar een museum te gaan om zich onder te dompelen in de geschiedenis: tijdens het winkelen gebeurt dat ook. Op maar een paar stappen van Palazzo Rosso verwijderd ligt – uiteraard wederom in een elegant palazzo – design- en lifestylestore Via Garibaldi 12 verstopt. We stappen de enorme deuren van het gelijknamige adres binnen en nemen de brede, marmeren trap naar de eerste verdieping. Daar vinden we moderne kunst en design tegen een achtergrond van prachtige stijlkamers met originele barokdetails. De familie Bagnara begon er een aantal jaar geleden een winkel met luxe serviesgoed, keukenapparatuur, meubels en kunstobjecten, maar ook koffietafelboeken en kleine cadeaus. “Dit gebouw stamt uit de zestiende eeuw en is geregeld aangepast aan de veranderende trends en behoeftes; het was dus altijd al erg avant-garde”, vertelt eigenaar Lorenzo Bagnara. “Zelfs in de reisverslagen van beroemde schrijvers zoals Charles Dickens wordt geschreven over hun bezoek aan dit palazzo.”
We vervolgen onze weg door de caruggi, de smalle, schaduwrijke steegjes van Genua’s centro storico. Genua heeft een van de best bewaarde middeleeuwse stadscentra van Europa, hoewel een stuk compacter dan het historische hart van steden als Napels en Rome. Daardoor is Genua prima te voet te ontdekken. Waar we net nog langs brede promenades flaneerden, dwalen we nu door smalle, sfeervolle straatjes die zorgen voor een intieme, bijna geheimzinnige sfeer.
“In de middeleeuwen bouwden ze hier verticaal om ruimte te besparen binnen de stadsmuren”, legt Enrica uit. De geur van versgebakken focaccia vermengt zich met de zilte zeelucht en ik kan me voorstellen hoe zeelieden en kooplui hier eeuwen geleden rondliepen. Aan een klein pleintje, het Piazza di Soziglia, staat Enrica stil voor een winkeltje: Pietro Romanengo fu Stefano. “Dit is de oudste snoepwinkel van Italië”, zegt ze met een glimlach. Binnen proeven we de gocce di rosolio: felgekleurde, boonvormige snoepjes. Ik kies een blauwe, die op mijn tong smelt en een frisse anijssmaak achterlaat. Dan valt mijn oog op de versierde dozen frutta candita (gekonfijt fruit): in de negentiende eeuw een cadeau voor de adel, aangezien suiker duur was en dus het ultieme symbool van rijkdom. De volgende stop is de kathedraal van San Lorenzo, een van Genua’s meest indrukwekkende bouwwerken. De majestueuze zwart-wit gestreepte gevel doet me denken aan de Duomo in Florence, maar dan zonder de enorme rij toeristen. We stappen binnen en ik verbaas me over het indrukwekkende interieur dat gevuld is met prachtige fresco’s. In de sacristie bevindt zich het Museo del Tesoro, waar een aantal dubieuze relikwieën wordt bewaard: van een glazen beker – waarvan ooit werd gedacht dat het de heilige graal was – tot een gepolijste kwartsschaal waarop Salomé het hoofd van Johannes de Doper zou hebben ontvangen.
Verstopt chocoladeparadijs
“Kom, ik wil je een van mijn favoriete winkels van de stad laten zien”, zegt Enrica, terwijl we onze weg vervolgen. We slaan een smal, onopvallend steegje in. “Hier is een heus chocoladeparadijs verstopt.” Niets wijst erop dat zich hier een winkel bevindt: wie hier komt, weet duidelijk waar hij moet zijn. Enrica glimlacht. “Dat is een goede illustratie van hoe de Genuezen zijn”, zegt ze. “Ze houden er niet van om opzichtig te doen of te pronken.” We stappen binnen en bevinden ons midden in chocoladefabriek Romeo Viganotti: oude machines, houten planken vol zoetigheden in alle vormen, maten en smaken – en de allesoverheersende geur van pure chocolade. De winkel bestaat al ruim anderhalve eeuw en gebruikt nog steeds de originele machines en recepten van de oprichter.
Naast bean-to-bar-chocolade verkopen ze ook taarten, snoepgoed, gebak en ijs. Ik neem afscheid van Enrica en besluit nog even in mijn eentje door de kronkelstraatjes te struinen. In het steegje Vico del Campetto staat voor de ingang van alweer een prachtig palazzo een bord buiten. Binnen zou zich cocktailbar Les Rouges moeten bevinden. Ik besluit de proef op de som te nemen. Dat blijkt een goede zet: op de eerste verdieping vind ik een huiskamerachtige bar met bruine, leren fauteuils onder een plafond van afbladderende fresco’s die contrasteren met moderne schilderijen aan de muur. Ik bestel het huisaperitief – een mix van Campari, rood fruit, verse grapefruit en mousserende wijn – en zak nog eens goed onderuit. Een perfecte afsluiter van mijn ontdekkingstocht door het centrum van Genua.
eten & drinken
Trattoria dell’Acciughetta
In dit gezellige, kleine visrestaurant vlak bij de oude haven geniet u van dagverse, Ligurische klassiekers met een twist.
Piazza Sant’Elena
acciughetta.it
Les Rouges Cucina & Cocktails
Midden in het historische centrum, op de eerste verdieping van het Palazzo Imperiale, bevindt zich deze hippe cocktailbar.
Piazza Campetto 8a
lesrouges.it
Soul Kitchen
Plantbased én haute cuisine eten? Dat kan hier. Verwacht vegetarische en veganistische versies van klassiekers, maar ook verrassende andere gerechten.
Piazza dell’Agnello 41
soulkitchengenova.it
slapen
Hotel Palazzo Grillo
Slapen in een historisch stadspaleis vol originele details, maar ook verknocht aan modern design? Dan bent u in dit hotel aan het goede adres.
Piazza delle Vigne 4
hotelpalazzogrillo.it
Grand Hotel Savoia
Klassiek en comfortabel: precies zoals een hotel moet zijn. Niet voor niets heeft dit vijfsterrenhotel beroemdheden van over heel de wereld verwelkomd. Het hotel heeft ook een restaurant en een spa.
Via Arsenale di Terra 5
grandhotelsavoiagenova.it
Casa Ramé
Deze kleinschalige bed and breakfast met vintage interieur biedt sfeervolle, met smaak ingerichte kamers – sommige met eigen terras.
Via Cairoli 8
residenzacattaneo.com
Zon, zee en aperitivo
De volgende dag ga ik op aanraden van Enrica bij trattoria Sà Pesta lunchen. “Kom vroeg en wees bereid om in de rij te staan”, drukte ze me op het hart. Ze had gelijk: binnen zit het vol met mensen die van een goedgevuld bord pasta genieten. Gelukkig is de keuken snel en na een korte wachttijd mag ik plaatsnemen aan een lange, houten tafel. Ik kies Genua’s klassieke pastagerecht: trofie al pesto, een spiraalvormige pastasoort met een saus van basilicum, olijfolie, pijnboompitten, zeezout, kaas en knoflook. Een flink bord pasta en een straffe espresso later besluit ik naar Boccadasse te gaan voor een relaxte middag aan zee.
Deze oude zeemanswijk ligt aan de oostkant van de stad, een halfuurtje met de bus vanuit het stadscentrum, en is een geliefde plek voor een aperitivo, als de zon in de zee zakt. Bij aankomst zie ik de pastelkleurige huisjes om het kleine baaitje met zijn keienstrand al voor me opdoemen. Ik zoek een plekje in de zon op een terras aan het water en bestel een glas wijn. Genua heeft het allemaal, denk ik terwijl ik over de kabbelende golven uitkijk: van luxueuze barokpaleizen en een charmant middeleeuws stadscentrum, tot een moderne boulevard en terrassen aan zee. En dat alles zonder hordes toeristen.
doen MET
KINDEREN
Naar Genua
Vluchtduur 1 uur en 45 minuten.
Naar Genua vanaf 7.500 Miles.
Dit reisverhaal is verschenen in de wintereditie van Flying Dutchman 2024.
KLM staat niet garant voor de actualiteit van de informatie.
Meer reisverhalen
Reisverhaal Suriname
Reisverhaal Porto
Reisverhaal Marseille
Reisverhaal Milaan
Reisverhaal Noorwegen
Reisverhaal Oman
Reisverhaal Thailand
Reisverhaal Andalusie
Reisverhaal Californië
Reisverhaal Yucatán
Reisverhaal Kroatië
Reisverhaal Cartagena
Reisverhaal Barcelona
Reisverhaal Toronto
Reisverhaal Rome
Reisverhaal Kaapstad
Reisverhaal Athene
Reisverhaal Berlijn
Reisverhaal Costa Rica
Reisverhaal Los Angeles
Reisverhaal Zürich
Reisverhaal Lyon
Reisverhaal Shanghai
Reisverhaal Cinque Terre
Reisverhaal Galapagos
Reisverhaal Madrid
