LEESTIJD: 8 MIN
Wie Mumbai bezoekt, komt ogen tekort: op elke straathoek worden de zintuigen geprikkeld. Welkom in deze Indiase megastad met loeidrukke straten, kleurrijke inwoners, sfeervolle restaurants én rustige boulevards.
De rit van het vliegveld naar het centrum van een stad is vaak het moment om langzaam aan een nieuwe omgeving te wennen. Maar in Mumbai – ook wel Bombay genoemd – is dat anders. Nog voordat ik het vliegveld af ben, heeft de warme stad zich al als een klamme handdoek om me heen gewikkeld. Het briesje uit de airco in mijn taxi biedt weinig soelaas en de geur van curry en koeienpoep stroomt door de open ramen naar binnen. Ik ben al verschillende keren in Mumbai geweest, maar de kleurrijke chaos van deze Indiase megastad met meer dan twaalf miljoen inwoners blijft me verrassen. Waar ik ook kijk, het wemelt van de mensen: vrouwen in zwarte boerka’s of buiken half bedekt met een sari, op hoge hakken of juist op blote voeten, mannen strak in pak of met een goudgele tulband om hun hoofd gewikkeld. India’s dichtstbevolkte stad en het financiële centrum van het land is een smeltkroes van culturen.
Onder toezicht van een Ganesha-beeldje op het dashboard racet mijn chauffeur door het verkeer. We zoeven langs kleurrijk beschilderde bussen en handkarren volgeladen met sinaasappels en bananen. Rijbanen en stoplichten lijken enkel een vriendelijke suggestie te zijn en niemand trekt zich wat aan van de felgekleurde borden waarop staat: ‘Drive, don’t fly’ en ‘Reach home in peace, not in pieces’. Hoe dieper ik in deze chaos geraak, hoe meer ik begin te twijfelen aan de fietstocht die ik de volgende dag heb geboekt (ik blijf een Hollander!). Ik doe een schietgebedje en eenmaal aangekomen in mijn hotel, neem ik voor de zekerheid de papieren van mijn reisverzekering nog een keer door.
Overal zie ik enorme graffiti-portretten van Bollywoodsterren
Fietstocht met een missie
Het is nog donker als ik de volgende ochtend bij het ontmoetingspunt in Zuid-Mumbai aankom, maar Hitesh, mijn gids, heeft al een uur treinreizen vanuit zijn woning in het noorden van de stad achter de rug. Op de dagen dat hij niet naar zijn studie hoeft, werkt hij voor Reality Tours, een reisorganisatie met een missie: tachtig procent van hun winst wordt in lokale educatie-programma’s belegd, om zo te investeren in de kansarme bevolking van de stad. In de koelte van de ochtend fietsen we door de vrijwel lege straten van Colaba, het zuidelijkste punt van de stad, waar veel van de rijkelijk versierde gebouwen uit de Britse koloniale tijd (van 1600 tot 1947) te zien zijn. Onze eerste stop is de Gateway of India, een enorme triomfboog gebouwd ter ere van het bezoek van de Britse koning George V in 1911. Normaal krioelt het hier van de souvenirverkopers en toeristen, nu is er slechts een handjevol straatvegers aan het werk. Hitesh vertelt me over de verschillende bouwstijlen – neogotiek, Indiaas en islamitisch – die in het gebouw te herkennen zijn, en hoe hier in 1948 de laatste Britse soldaten hun Brits-Indië verlieten.
De fietstocht gaat voort naar de Oval Maidan, een enorm park en cricketveld geflankeerd door palmbomen. Door het nabijgelegen Brits-koloniale erfgoed lijkt het alsof we in het Londen van de negentiende eeuw zijn beland: we fietsen langs de High Court of Bombay en het universiteitsgebouw, met een toren die lijkt op de Big Ben en in 1869 werd gebouwd voor zo’n 550.000 roepies (zesduizend euro). “Voor dat bedrag kun je nu niet eens meer een hutje kopen”, verzucht Hitesh. Een paar straten verderop stoppen we bij de imposante Chhatrapati Shivaji Terminus: Mumbai’s grootste treinstation, waar bijna drie miljoen reizigers per dag doorheen stromen. “Door deze drukte krijgen treinreizigers elke dag een gratis full bodymassage”, grapt Hitesh. De zon heeft ons al flink opgewarmd en het verkeer is op stoom wanneer we bij de laatste stop van de fietstocht aankomen: een Zuid- Indiaas restaurant in Colaba, waar we ontbijten met dosa en kokoscurry en een welverdiend flesje ijskoude en mierzoete limonade.
De volgende ochtend ben ik weer vroeg op voor een bezoek aan Sassoon Docks, die ik al ruik voordat ik de poort door loop: als een van de grootste vismarkten van de stad is in deze haven een fascinerende mengelmoes van mens en dier te vinden. Vrouwen in felgekleurde sari’s lopen af en aan met emmers vol garnalen, vissenkoppen en sardientjes; straatkatten en zilverreigers slaan hun slag als er even niemand kijkt. Met het stof in de lucht en het warme ochtendlicht is het een schilderachtig tafereel. Even later begeef ik me in de steegjes van de Zaveri Bazaar. Dit is Mumbais juwelenkwartier, waar ik start met een kopje chai met veel suiker en gember. Als ik een verkoper vraag waarom er zo veel mensen op hun knieën zo netjes de straat aan het vegen zijn, lacht hij: dat zijn geen schoonmakers, maar gelukzoekers, speurend naar piepkleine splintertjes goud die door goudsmederijen met het afwaswater het raam worden uitgegooid. Op goede dagen vegen ze soms wel 1200 roepies (ongeveer dertien euro) bij elkaar.
Ik vind goud in overvloed in de nabije Mumba Devi-tempel, een drukbezochte tempel van goud en marmer waar de hindoegodin Mumbā (naar wie de stad is vernoemd) wordt aanbeden met snoepjes, sindoor (een oranjerood poeder), wierook en bloemen die door de vele handelaren in de straat worden verkocht. Via de nabijgelegen bloemenmarkt – een wirwar van straatjes bedekt met confetti van goudbloem en rozenblaadjes – wandel ik door naar Bombay Panjrapole, een koeienstal aan het einde van een donker steegje. Hier worden koeien gebracht die zijn gered uit de drukke straten, om hun leven in een minder chaotische omgeving door te brengen. Voor een paar roepies koop ik een bosje gras en fenegriek, en leer van de verkoper dat het voeren van een langorige koe geluk brengt (“Gods live in the stomach of a cow”, zo beweert hij). Wie niet waagt …
eten & drinken
Araku
Gestart als koffie- handel, is deze plek uitgegroeid tot een populair restaurant dat nauw samenwerkt met biologische telers en boerderijen.
O Pedro
Van krab en kokoscurry tot gegrilde garnalen met chili: dit restaurant zet de Indiase-Portugese keuken van Goa in het zonnetje. Vergeet zeker niet een cocktail te bestellen.
Veronica’s
Het is altijd druk bij dit hippe lunchtentje in Bandra, maar de uitstekende koffie en versgebakken sandwiches zijn het wachten meer dan waard.
slapen
Four Seasons Mumbai
Ook als u niet overnacht in dit chique hotel, is een bezoek aan het dakterras op de 34e verdieping de moeite meer dan waard.
Soho House Mumbai
Deze hotspot in het noorden van Bandra is niet alleen een uitstekende locatie om te slapen, maar ook een prima plek om een middag aan het zwembad op het dakterras te liggen.
Abode Bombay
Dit boetiekhotel, in een prachtig oud gebouw in Colaba, heeft knusse kamers vol vintagemeubelen die zó van de vlooienmarkt geplukt lijken.
Rustmomentje
De volgende dagen breng ik door in Bandra, een voormalig vissersdorp in het noorden van de stad waar Portugese kolonisten zich in de zestiende eeuw vestigden. In de laatste decennia heeft Bandra zich ontwikkeld tot een van Mumbais hipste (en duurste) wijken. De reden van Bandra’s rijkdom staat letterlijk op de muren geschreven: overal zie ik enorme graffitiportretten van Bollywoodsterren, wier villa’s en filmstudio’s hier te vinden zijn. Ik loop langs de enorme huizen van acteurs als Shah Rukh Khan en Ranbir Kapoor, waar hordes fans (tevergeefs) wachten om een glimp van hun idool op te vangen. Bandra’s straatjes zijn perfect voor de wandelingen die me langs Portugese bungalows en historische katholieke kapelletjes leiden. De wijk barst van de koffietenten en lunchrooms, zoals het hippe Veronica’s, een drukbezocht café in een voormalige bakkerij, waar ik stop voor ijskoffie en een pittige kaastosti.
Als ik na de lunch nog een paar blokken verder loop, is er plots dat gevoel dat me na een paar dagen Mumbai steeds weer overrompelt. Tussen het gekwetter van straatverkopers en het getoeter van tuktuks, snak ik naar een momentje rust in deze drukke stad. Dat vind ik aan Bandstand, een kilometer lang voetpad langs de kust in het zuidelijkste puntje van Bandra, waar de Arabische Zee zich uitstrekt tot aan de horizon. Hoewel het getoeter in Bandra’s straten nog zachtjes op de achtergrond te horen is, lijk ik er hier kilometers vandaan te zijn. In plaats van verkeersdrukte zie ik hier alleen voetballende kinderen, joggers en hier en daar een straatverkoper met kokosnoten of vliegers. Van hippe restaurants tot duizelingwekkende markten én af en toe een moment van ontspanning, megastad Mumbai heeft voor elk wat wils.
voor de ZAKeNREIZIGER
Naar Mumbai
Vluchtduur 8 uur en 50 minuten.
Naar Mumbai vanaf 25.000 Miles.
Deze city guide is verschenen in de najaarseditie van Flying Dutchman 2024.
KLM staat niet garant voor de actualiteit van de informatie.